Aqua stagnate
nube stoppate,
folio perdite
ave con ala
partite.
Oh vento que mori,
legiermente, legiermente,
evelia vos!
Lumine que se extingue,
umbra dilute,
nebula que vaga,
voce que se tace,
ferite.
Oh voce que addormi vos
mansuetemente, mansuetemente,
crita vos, crita vos!
Timide sperantia,
pallide desiro:
le vespere si mansuete,
si languide le nocte
que veni.
Oh anima naufrage,
como tote le resto:
despera vos!
EmÃlio Moura, poeta brasilian, (1902-1971).