Antaŭ du jaroj estis lanĉita la poŝtelefona servo Amikumu, kiu ebligas al parolantoj de Esperanto, sed ankaŭ al parolantoj de aliaj lingvoj, trovi proksimajn samligvanojn. Esperantistaj komencantoj estas daŭre la plej granda grupo de aliĝintoj, pli ol 6.700. Entute estas preskaŭ 12.000 parolantoj de Esperanto kaj preskaŭ 14.000 parolantoj de la angla inter la aliĝintoj. La parolantoj de la angla supozeble grandparte estas esperantistoj.

En aŭgusto 2017, la aplikaĵo Amikumu publikiĝis al ĉiuj (post ses monatoj, dum kiuj nur esperantistoj povis uzi ĝin). La aplikaĵo celis helpi homojn trovi proksimajn homojn kiuj ankaŭ parolas la saman lingvon. Por diskuti la nunan staton de la projekto, mi demandis Chuck Smith, la ĉefa teknika oficisto de Amikumu.

Libera Folio: Amikumu lanĉiĝis antaŭ du jaroj, kiel la aplikaĵo nun statas?

Chuck Smith: – Homoj daŭre uzas ĝin kaj renkontas esperantistojn per ĝi.

Kiom da homoj aliĝis al Amikumu? Kiom da ili aktive uzas ĝin?

– Pli ol 18.000 homoj aliĝis al Amikumu. Pli ol 3.000 ankoraŭ aktive (monate) uzas ĝin, pli ol ni atendis!

Ĉu vi povas doni iujn statistikojn pri la uzantaro? Ekzemple laŭ aĝo, lando, lingvo aŭ simile?

– Jen bildo de statistiko laŭ naskiĝjaro. Ni havas nur proksimajn GPS-lokojn por homoj, do ni nur malofte kalkulas la uzantaron laŭ landoj. Kiam ni laste kalkulis tion en 2018, la plej loĝataj landoj de Amikumanoj estis Usono, Brazilo, Germanio, Francio kaj poste Ĉinio.

Kiom el la uzantoj estas neesperantistoj kaj ĉu vi provas allogi parolantojn de iuj specifaj lingvoj?

– Eblas vidi lingvan statistikon publike en la retejo de Amikumu. Tie eblas vidi tamen, ke Esperanto estas la dua plej populara lingvo en Amikumu post la angla. 
Ni provis alparoli alilingvajn komunumojn, sed verdire ne havis multe da sukceso tiurilate. Ne estas tiom granda deziro kontakti samlingvanojn de aliaj lingvoj simple.

Ĉu vi opinias ke la aplikaĵo sukcesis plenumi siajn celojn?

– Ĝi certe plenumis siajn celojn por esperantistoj. Daŭre kie ajn oni estas, oni povas trovi kaj kontakti esperantistojn proksime. Krome, eblas montri al homoj, kiuj skeptikas pri Esperanto, ke jen ĉi tiuj parolas Esperanton!

UEA en 2017 anoncis, ke ĝi investis 10.000 eŭrojn en Amikumu. Ĉu estis pliaj financaj kontribuoj de UEA? Ĉu UEA estonte povos rericevi la investitan monon, aŭ eĉ profiti el la investo?

– Ne estis pliaj financaj kontribuoj de UEA. Ni esperas, ke ili rericevos sian investon kaj ni laboras pri tio.

Kiuj estis la plej grandaj defioj por Amikumu?

– La plej granda defio estas trovi aliajn komunumojn, kiuj ankaŭ bezonas apon kiel Amikumu.

Kiaj estas la estontaj planoj por Amikumu?

– Ni nun konsideras uzi la sistemon de Amikumu speciale por partoprenantoj kaj organizantoj de eventoj. Ni kutime vidas, ke la plej granda utilo de Amikumu estas ĝuste dum eventoj, do indas profiti de tio.

Intervjuo: Robert Nielsen

En vidpunkta artikolo verkita por Libera Folio la nova prezidanto de TEJO, Joop Kiefte, asertas ke ni jam atingis la Finan Venkon. La defioj kiuj ”unuavide aspektas kiel la disfalo de la Esperanto-mondo” laŭ li estas kreskodoloroj pro la adaptiĝo de la esperantistaj organizaĵoj al novaj realaĵoj.

Kvankam la Esperanta mondo estas sufiĉe eta por esti longe for de inundego da nedezirata atento, post mia elektiĝo por prezidanteco de TEJO mi jam estas en kontakto kun multaj homoj, kiuj ĉiuj havas siajn proprajn ideojn pri TEJO kaj Esperanto. Mi ŝatas vortigi kelkajn el la komprenoj el tio ĉi tie, por ke ni havu pli sencan ĝeneralan dialogon pri tio kion ni faras.

Unue, TEJO estas kompleksa organizo, kaj miskomprenoj pri kio ĝi estas, kiel ĝi funkcias kaj kion oni atendu de ĝi estas abundaj. Mi devas konfesi ke ankaŭ por mi longe daŭris por taŭge kompreni ĉion. Sed kerna, grava punkto estas ke ĝi konsistas el kaj reprezentas junajn Esperantistojn, ne nepre (aŭ nepre ne?) nur por promocii Esperanton kaj alporti la finan venkon.

Por mi TEJO jam longe estas grava parto de la kara Esperanta tutmonda familio al kiu mi apartenas. Mi iam priskribis tion tiel, ke eĉ mian plej grandan malamikon en la Esperanto-mondo mi prezentus al eksteruloj kiel mia kara amiko. Parte simple ĉar prezenti kiel familiano al multaj aspektus stulte, sed ankaŭ ĉar mi scias ke neinterkonsento ne venas el malamo kaj malico, sed simple el la sama pasio kiu antaŭenpuŝas min mem.

Due, kion ni volas atingi per kaj pri Esperanto memstare estas tute ne klara kaj vastiĝanta afero. Esperanto dum la tempo akiris tiom da idealoj kaj kulturoj de ĝiaj parolantoj, kaj forlasis post si multajn malnovajn miskomprenojn pri niaj reciprokaj kulturoj.

La mondo vere estas jam multe pli eta, kaj mia generacio de Esperantistoj komencis per hazarda malofta interreta kontakto ĝis la nuntempa ĉiutaga komunikado kun multaj karaj amikoj, pli karaj ol ajna samurba kaj samlanda neesperanta amiko.

La defioj kiuj unuavide aspektas kiel la disfalo de la Esperanto-mondo miavide estas precipe la kreskodoloroj por bone enkorpigi ĉi tiun novan realecon en la vejnojn de niaj organizoj kiuj fondiĝis en tempo kiam fizika realeco kaj ĉeesto estis la sola vera realo, dum nun ĝi iĝas pli pezo ol helpo.

Niaj idealoj jam ne estas la samaj. Niaj sukcesoj ne kongruas kun la malnovaj idealoj. Sed mi sentas nun survoje de la IJK en Slovakio hejmen en Nederlando, kie venontjare okazos IJK en Someren ke pli ol “simpla” fina venko kiu okazus per ia ajn konvinkado provi nian magiaĵon, ni sukcesis ion multe pli bonan.

Ni kreis modelon de pli bona mondo. Ekzemplo por la mondo kiun oni povas referenci por konsciigi homojn ke alia mondo ne nur eblas sed jam ekzistas kaj kreskas, ĝis fine plene forpuŝi ĉion kio ne sukcesas adaptiĝi al la spirito de nia tempo. Spirito en kiu Esperanto havas gravan gvidan rolon pro la simpla kialo ke ni amas unu la alian kiel familio en tempo kiam ĉiuj malamas unu la alian pro la plej hazardaj opinio-diferencoj.

Ni jam atingis finan venkon. Nia rolo nun nur restas kultivi tiun nian kulturon de interkompreniĝo kaj amikeco internacia en tia nivelo ke pli kaj pli da homoj envie aliĝas.

Joop Kiefte, prezidanto de TEJO

Artikoloj en la rubriko “Vidpunkto” reprezentas nur la opinion de la verkinto kaj ne de la tuta redakcio de Libera Folio. La redakcio daŭre bonvenigas artikolojn por la rubriko “Vidpunkto” pri ajnaj temoj rilataj al la Esperanto-movado.