Pos la diluvio, la Tero esas dezerta. La homi su instalas ube li volas. La yuna rejo Kekrops selektas regiono, qua tamen esas rokoza ed arida. Zeus qua regardas lu del Olimpo turnas su vers Athina e Poseidon.
- Regardez quale agas ita viro. Il selektis sagace : lua urbo ne esas desproxima de l’Olimpo, ol esas samatempe proxim la maro e la montaro, ed esos neevitebla transiro-loko.
- Por ke l’urbo havez bona reputeso, ol bezonas nomo-patreso di deo, asertas Athina.
- Ya, ma qua deo volus protektar ica urbo ?
- Me ipsa, respondas Poseidon.
- Me ipsa replikas Athina.
Zeus ridetas. – Se Poseidon vinkos, la urbo nomizesos Poseidonia. Se Athina obtenos la vinko, lua nomo esos Athina.
Omna dei iras lore aden la sennoma urbo e volas renkontrar la habitanti. – Li esas ti qui arbitros inter ni, explikas Athina. Por konvinkar la habitanti selektor lu, singla kandidata deo probas plezar a li. Poseidon propozas splendida kavalo.
- Tale la homi povos diplasar su facile ! Athina, sualatere, squatas, facas truo en la tero, e plantacas semino. Rapidege, stipo aparas, pose folii, e la sproso divenas arboreto e fine arboro; la arboro florifeskas e prizentas lua frukti.
- Me ofras oliviero.
Poseidon fingas konsternesar :
- Kavalo esas klare plu utila kam oliviero.
- La frukto di ca arboro, respondas Athina, donos a vi saporo, lua ligno furnisos varmeso e lua ombro donos fresheso. Oliviero esas plu precoza kam kavalo. Oliviero esas simbolo di paco e di abundo.
La dei e la habitanti sukusas la kapo. Oldulo klameskas : - Se ica arboro donas a me lua ombro dumsomere, lua ligno dumvintre, lua frukti dum la tota tempo, la kavalo esas poke importanta por me. Lu ne plufreshigas mea pelo dumsomere, lu ne pluvarmigas mea olda osti dumvintre.
Zeus kontenta kisas lua filiino e rezolvas, koram la asemblita dei : – La sennoma urbo nomizesos Athina.
