Recente, la Europana kanalo televizional ARTE brodkastis emiso pri la historio di Proxima-Oriento e di India. Montresis la unika splendidajo quan onu nomizas la Taj Mahal e qua forsan esas la maxim bel edifico di la tota mondo. Multa yari ante nun me efektigis turismal voyajo ad India e me havis l’okaziono spektar la marvelo qua esas la Taj Mahal. On impresesas profunde per vidar ed admirar ol. Ni vizitis ol en lua internajo anke ed ico produktis mem plu forta admiro pri la vidajo e la extraordinara laboro di la lora arkitekti e mestieristi ibala. La Taj Mahal esas nekredebla luxoza e pompoza juvelo arkitektural ed esas parto di la heredajo di la homaro. Tamen, ni apene ekirabis ol, ke siorino kredanta esar tre inteligenta dicis a ni : “Ico esas ja splendida, ma me havas mem plu bona memorajo di voyajo en Egiptia ube me vidis la Piramidi e la Sfinxo. Ita monumenti esas plu bela kam la Taj Mahal”. El esis forsan justa, forsan ne, ma pro quo ita megero injeniis volar fushar nia plezuro ? El povabus adminime vartar til la sequanta dio por expresar lua sentimenti.  Ulon simila me travivis kelka yari pose dum vizitar la admirinde belega e turismal urbo Pezenas ye stilo Renesanca e baroka en Languedocia. Lore, ni esis apene en la interurba autobuso por retroirar a nia gasteyo kande ulu qua kredis esar interesanta dicis savoze : “Yes, Pezenas esas agreabla urbo, ma la urbi di nord-Italia esas mem plu bela e pleziva.” Ankorefoye parolesis pri la sama kategorio de personi qui sive konciante sive pro stulteso injenias fushar la plezuro di altra personi.
Kande, onu voyajas, lo esas plu bona ne komparar to quon altri admiras ad ulo altra mem kande on kredas ke on esas justa. Omna artaji e belaji esas ulo aparta qua ne povas komparesar ad altraji. Singla ento, peizajo od objekto esas unika e lo esas tote vana opozigar lu a similaji o diferaji.