Category Archives: Recolta Floreal

Litteratura in Interlingua

Le Pulso

Le Pulso

Le pulso ancora pulsa…
Le pulso ancora pulsa…



Peste bubonic
Cancere, pneumonia
Rabie, rubeola
Tuberculosis e anemia
Rancor, cysticercosis
Parotiditis, diphtheria
Encephalitis, pharyngitis
Grippe e leucemia…

E le pulso ancora pulsa
Pulso
Pulso
Le pulso ancora pulsa
Pulso
Pulso



Hepatitis, scarlatina
Stupiditate, paralyse
Toxoplasmosis, rubella
Schizophrenia
Ulcere, trombosis
Pertusse, hypochondria
Syphilis, jelosia
Asthma, kleptomania…



E le corpore ancora es poc

Le corpore ancora es poc
Assi…

Rheumatismo, rhachitismo
Cystitis, dysrhythmia
Hernia, pediculosis
Tetano, hypocrisia
Brucellosis, febre typhoide
Arteriosclerosis, myopia
Varicella, culpa, carie
Crampo, lepra, aphasia…



Le pulso ancora pulsa
Le corpore ancora es poc
Ancora illo pulsa
Ancora illo es poc

Pulso
Pulso
Pulso
Pulso

Assi…

Pulso

Pulso

Pulso
Pulso
Pulso



Scribite e cantate per le poeta e musico Arnaldo Antunes
un ex-membro del gruppo brasilian “Titãs“. 

Canto del Amor Perfecte

Canto del Amor Perfecte
La ya, la ya, la ya, ya, ya…
La ya, la ya, la ya, ya, ya…


Pan, caffe, papaya
pro te alimentar, depost portar
te pro promenar, caler nos sub le Sol
audir le parve aves cantar
E il pote mesmo ventar, pluver, essayar
toto disaccopular nos, io non va disprender tu mano
No!
Quando il essera nocte

nos preca a “Papa del Celo”
nos pete pro Ille benedicer
nostre jardinetto sub le lumine lunar
In basso del stellas, del universo
intra le rore, como le flor
nos face un… verso

Si nos nos maritarea in le ecclesia del Penha
si nos nos calefacerea presso un furno a ligno
io ja haberea toto e qualcunque cosa io ha
jammais haberea a me le mesme valor
de nostre amor

Pan, caffe, papaya
pro te alimentar
e nostre focar va esser nostre nido de amor
e ad ubi tu vadera io vadera juncte ya
pro te caressar
Amor oh, oh…

Si nos nos maritarea in le ecclesia del Penha
si nos nos calefacerea presso un furno a ligno
io ja haberea toto e qualcunque cosa io ha
jammais haberea a me le mesme valor
de nostre amor


Pan, caffe, papaya
pro te alimentar
e nostre focar va esser nostre nido de amor
e ad ubi tu vadera io vadera juncte ya
pro te caressar
Amor oh, oh…


E pan, caffe, papaya
Oh, oh…

Mariana Volker, contemporanee cantatrice brasilian. 

Dialectica

Dialectica
Il es clar que le vita es bon
E le allegressa, le unic indicibile emotion
Il es clar que io te puta belle
In te io benedice le amor del cosas simple
Il es clar que io te ama
E io ha toto pro esser felice
Ma il occurre que io es triste…
Vinicius de Moraes, poeta brasilian, (1913-1980).

Questiones in forma de hippocampo

Que metro servi
a mesurar nos?
Que forma es nostre
e que contento?


An nos contine alco?
An nos es continite?
On nomina nos?
An nos es vive?

A que nos aspira?
Que nos possede?
Que nos rememora?
Ubi nos jace?

(Illo nunquam se fini
ni se ha create.
Mysterio es le tempore
inequalabile.)


Carlos Drummond de Andrade, 
poeta brasilian, (1902-1987).

Si vos vole ascoltar le canto in le voce del brasilian cantor Belchior, vide infra:

Vamos celebrar nostre (im)perfection… pan e circo pro le populo.

Le presidente pote paraphrasar Marie Antoinette:
“Si illes non ha pan, que illes mangia bolla!”

Vamos celebrar
Le stupiditate human

Le stupiditate de tote le nationes
Mi pais e su grege 
De assassinos coarde
Stupratores e fures


Vamos celebrar
Le stupiditate del populo

Nostre policia e television
Vamos celebrar nostre governamento
E nostre Stato que non es Nation

Celebrar le juventute sin scholas
Le infantes morte

Celebrar nostre disunion


Vamos celebrar Eros e Thanatos
Persephone e Hades

Vamos celebrar nostre tristessa
Vamos celebrar nostre vanitate


Vamos comemorar como idiotas
In cata februario* e die feriate

Tote le mortos in le stratas
Le mortos pro manco de hospitales


Vamos celebrar nostre justitia
Le aviditate e le diffamation

Vamos celebrar le prejudicios
Le voto del analphabetos
Commemorar le aqua putride
E tote le dos os impostos
Le incendio del forestes, mendacios
E sequestrationes



Nostre castelo

De cartas marcate
Le travalio sclave
Nostre parve universo
Tote le hypocrisia
E tote le affectation
Tote robamento e tote indifferentia
Vamos celebrar epidemias
Il es le festa del claque champion**


Vamos celebrar le fame
Non haber a qui audir

Non haber qui on amara
Vamos alimentar lo que es malignitate
Vamos nocer le corde


Vamos celebrar nostre bandiera
Nostre passato

De absurdos gloriose
Toto que es gratuite e fede
Toto que es normal
Vamos cantar juncte
Le lacrima es ver
Vamos celebrar nostre nostalgia
E commemorar nostre solitate


Vamos festear le invidia
Le intolerantia

Le incomprension
Vamos festear le violentia
E oblidar nostre gente
Qui ha travaliate honestemente
Le integre vita
E ora illes ha solmente
Derecto a nihil


Vamos celebrar le aberration
De tote nostre manco de senso

Nostre manco de reguardo al education
Vamos celebrar le horror
De toto isto
Con festa, vigilia mortuari e sarcophago
Il es toto morte e interrate nunc
Pois que nos anque pote celebrar
Le stupiditate de qui ha cantate
Iste canto


Veni!
Mi corde es in haste

Quando le sperantia es disperse
Il es sol le veritate que me libera
Basta al malignitate e illusion


Veni!
Le amor sempre ha le porta aperte

E il veni arrivante le primavera
Nostre futuro recomencia
Veni!
Proque lo que io ha es Perfection!


Nos ja ha le circo, ora manca le pan…
***
Un canto per un del plus famose gruppos musical brasilian, Legião Urbana. Lo canta Renato Russo, considerate anque como un poeta qui sapeva monstrar le spirito del juventute de un tote epocha del pais e su ideas es valide usque al dies actual. Hodie, quando nos vive sub le dictatura del mendacio, sub le republica del farsa, facite per un governamento extremamente corrupte, incapace e populista – pro non dicer cosas pejor – on senti le manco de su presentia e voce, assatis incisive contra iste realitate putride in le qual le pais vive, differente ab le propaganda que le restante del mundo e le proprie pais es ducite a creder. In le proxime dies, le personas de altere paises videra detra le mascara que nostre dictatura sole vender al mundo: le “pais meravilia” que sol existe in le delirios e follias del inepte governamento actual, con le presidente-marionette de jure Dilma Rousseff e le presidente de facto, Lula, le manipulator; ambes plen del mesme scoria de immoralitate. Si vos venira in loco, sia benvenite ad un farsa, e presta attention, proque, como diceva altere musico-poeta, Tom Jobim: “Brasil non es pro novicios…” 


Notas al texto: *epocha de realisation del Carnaval; ** claque ci es in le signification de personas que es fanaticos a un equipa footballistic. 


Composition: Dado Villa-Lobos/Renato Russo, iste ultime qui lo canta in le gruppo Legião Urbana

Vapor Vil

Oh, si!
io es troppo lasse
ma non pro dicer
que io non crede plus in te
con mi pantalones rubie
mi jachetta de General
plen de anellos
io va
       descendente
                        per tote le vias
e io va prender ille vetule nave
io non ha besonio de multe moneta
gratias a Deo
e il non me importa
Oh mi honey baby
baby honey baby
Oh, si!
io es troppo lasse
ma non pro dicer
que io es iente
forsan io revenira
unquam io reveni
qui lo sape?
ma io vole oblidar te
io besonia
Oh mi grande
Oh mi parve
Oh mi grande obsession
Oh mi honey baby

honey baby

Waly Salomão, poeta brasilian, (1943-2003). 
   
Notas: 1) Vapor Vil: vapor (nave); vil (a pretio vil). 2) Le poema esseva musicate per Jards Macalé e ci lo canta le gruppo musical O Rappa.

Poema Real

Io esseva puero e legeva in le veranda.
Le parve puero nigre arrivava e habeva comenciate dicer presto:


“Mamma ha mandat’ demanda’
si Vos ha pecunia
du’ cent’ mone’
pro dona’ a noi
pr’ adjuta’ noi
pro eme’ lardo
il ha quasi tres die’ que noi no’ mangia
noi tot’ es quasi morien’ per fame,

papa n’ es ci.”


Paulo Mendes Campos, poeta brasilian, (1922-1991). 

[In iste momento le umbras]




In iste momento le umbras
fervente in le bosco
illos cerca se in le bosco
como cobras, in le bosco,
equal a vespertiliones, illos suge se
illos penetra se — in le bosco –
como vermes.
Un al alteres trova se
como qui trova le vacuo,
in le bosco
le reverso del nihil
illos trova subito
pro tosto in le bosco
perder: bosco e vacuitate.
In iste momento, le autos
resona super le beton
illac inter le bosco e le fluvio –
in iste momento le mar
trepida super le ripa
illac inter le plagia, e plagia –
In iste momento le umbra
coperi mundo e vacuitate
in iste momento le tempore
suge le vacuitate, le tempore
cerca le tempore, illo trova
le tempore, illo penetra le tempore e perde se
umbra inrolate a umbra,
nodo de viperas, umbras,
un sol chaos, cercamento e incontro
e perdita e toto: umbras.



Mário Faustino, poeta brasilian, (1930-1962).

Le Secunde Sol

Un belle voce e un secunde sol pro vos…


LE SECUNDE SOL


2x
Quando le secunde Sol arrivar
Pro realinear le orbitas del planetas
Demoliente per stupefaction exemplar
Lo que le astronomos dicerea
Se tractar de un altere cometa


Io non dice que io non me ha surprendite
Ante que io videva tu diceva
E io non poteva credentia dar
Ma tu pote haber certessa

Re que tu telephono va sonar
In tu nove domo
Que alberga ora le tracias
Includite in iste mi conversion

Io solo voler iva a te contar
Que io ha ite illac foras
E io ha vidite duo soles in un die
E le vita que ha ardite sin explication


Quando le secunde Sol arrivar

Pro realinear le orbitas del planetas
Demoliente per stupefaction exemplar
Lo que le astronomos dicerea
Se tractar de un altere cometa

Io non dice que io non me ha surprendite
Ante que io videva tu diceva
E io non poteva credentia dar
Ma tu pote haber certessa

Re que tu telephono va sonar
In tu nove domo
Que alberga ora le tracias
Includite in iste mi conversion

Io solo voler iva a te contar
Que io ha ite illac foras
E io ha vidite duo soles in un die
E le vita que ha ardite sin explication

Que tu telephono va sonar
In tu nove domo
Que alberga ora le tracias
Includite in iste mi conversion

Io solo voler iva a te contar
Que io ha ite illac foras
E io ha vidite duo soles in un die
E le vita que ha ardite sin explication


Explication, il non ha explication

Explication, non
Il non ha explication
Explication, il non ha
Il non ha explication
Explication, il non ha
Explication, il non ha
Il non ha…

Cantatrice: Cássia Eller (brasilian). 
Compositor: Nando Reis (brasilian). 

De accordo con le autor del canto, le “Secunde Sol” significa le surgentia de alco que portarea nos a relativisar le cosas. Illo symbolisa un secunde forma de vider le cosas, de  haber altere opiniones, non solmente le opiniones de sempre, o sia, un nove maniera de pensar re le affaires del vita, per stupefaction e con apertura mental. Ma illo es vermente un canto con signification troppo non-litteral e vos pote trovar altere mille interpretationes pro le “Secunde Sol”. Tunc, car lector-ascoltator, qual es vostre “Secunde Sol”? Le texto in interlingua ha fidelitate al scripto del canto, ma illo es plus un version que un traduction parola post parola. Io crede que illo es mesmo cantabile e, si vos volera cantar lo, canta lo!

Quatro Parve Poemas

Horologio


Le plus feroce del animales domestic
es le horologio de pariete:
io cognosce uno que ja ha devorate
tres generationes de mi familia.


Tic-Tac

Celle tic-tac del horologios
es le machina a suer del Tempore
fabricante drappos mortuari.



Inveterar

Ante, tote le vias iva.
Ora tote le vias veni
Le domo es confortante, le libros poc.
E io mesme prepara le the al phantasmas.


Hirundine

Hirundine illac foras es dicente:
— “Io guastava le die pro nil, pro nil!”

Hirundine, hirundine, mi canto es plus triste!
Io guastava le vita pro nil, pro nil…


Mário Quintana, poeta brasilian, (1906-1994).

Il non ha vacantia


Le pretio del faba
non se adjusta al poema. Le pretio 
del ris
non se adjusta al poema.
Il non se adjusta al poema le gas
le electricitate le telephono
le sonegation
del lacte
del carne
del sucro
del pan

Le functionario public
non se adjusta al poema
con su salario misere
su vita claudite
in archivos.
Como il non se adjusta al poema
le obrero
qui smerilia su die de aciero
e carbon
in le officinas obscur

- proque le poema, seniores,
es claudite:
“il non ha vacantia”

Il sol se adjusta al poema
le homine sin stomacho
le femina ex nubes facite
le fructo sin pretio
Le poema, seniores,
non pute
ni redole

Ferreira Gullar, poeta brasilian, (1930-). 

Annetta e su petras

Non te lassa destruer…
Recolligente nove petras
e construente nove poemas.

Recrea tu vita, sempre, sempre.
Remove petras e planta rosas e cocina dulces. Recomencia.

Face per tu vita meschin
un poema.
E tu vivera in le corde del juvenes
e in le memoria del generationes que va venir.


Iste fonte es pro uso de tote le assetates.
Bibe tu parte.
Veni a iste paginas
e non bloca lor uso
a illes qui ha sete.


Cora Coralina, poetessa brasilian, (1889-1985).

Disfato… disfacte… disdestino…

DISFATO

Vole le destino que io non credera in le destino
E mi fato es ni haber fato qualcun
Cantar lo ben sin mesmo lo haber sentite
Sentir lo como nulle, ma non haber senso qualcun

Guai que tristessa, iste allegressa mie
Guai que allegressa, iste tan grande tristessa
Sperar que un die io non sperara plus un die
Ille qui nunquam veni e qui ci ha essite presente

Guai que nostalgia
Que io ha de haber nostalgia
Nostalgia re haber alicuno
Qui ci es e non existe
Sentir me triste
Sol propter me sentir tan ben
E alegre sentir me ben
Sol propter io restar tan triste



Guai si io poterea non cantar “guai si io poterea”
E io lamentar non haber plus ulle lamento
Forsan io audirea in le silentio que il occurrerea
Un voce que esserea mie cantar alicuno ci intra

Guai que disgratia iste sorte que a me existe
Guai ma que sorte io viver tan disgratiate
In le incertitude re que plus nil certe existe
Ultra le grande certitude re io esser certe re nil

Guai que nostalgia
Que io ha de haber nostalgia
Nostalgia re haber alicuno
Qui ci es e non existe
Sentir me triste
Sol propter me sentir tan ben
E alegre sentir me ben
Sol propter io restar tan triste

(Ana Moura, cantatrice portugese)

Non sol per poesia vive le corde del humanos, ma anque per musica… que es anque alco poetic! Illac supra vos pote audir ab le initio usque al minutos 2:32 le version — non un ver traduction solmente — del canto “Disfato”; post, altere cantos de Ana Moura. 

Monotonia

Io nasceva in un sala de cento portas equal,
totes tote equal,
totes tote claudite,
totes tote disponite
con tal symmetria
que illos plus pareva
cento portas equal.

Il a me costava vinti annos,
Il a me costava trinta annos
e post plus dece
e plus dece, e plus dece,
acquirente corage
sol pro spiar
detra un de illos.
Al fin, io succedeva
satisfacer mi desiro,
mi grande desiro
proque un porta se aperiva.
Se aperiva proque le vento
ha colpate suavemente
demandante permission.
Le vento. Non io.
Nam illo esseva altere sala
de centro altere portas,
cento altere equal,
cento altere claudite,
cento altere disponite
con tal symmetria
que illos plus pareva
cento portas equal…
Tunc, il me faceva haber somno.

João Felício dos Santos, poeta brasilian, (1911-1989).

Capoeira

Le luctator de Capoeira
“Tu vol’ esse’ battite, so’dato?
 ”Que?”
“Tu vol’ esse’ battite?”
Gambas e capites in le trottoir.
Oswald de Andrade,
poeta brasilian, (1890-1954).

“Capoeira es lucta de dansatores. Illo es dansa de gladiatores. Illo es un duello inter cameradas. Illo es joco, illo es ballo, illo es disputa  symbiosis perfecte de fortia e rhythmo, poesia e agilitate. Unic in lo que le movimentos es commandate per le musica e per le canto. Le submission del fortia al rhythmo. Del violentia al melodia. Le sublimation del antagonismos.

In le Capoeira, le contenditores non es adversarios, illes es ‘cameradas’. Illes non lucta, illes finge luctar. Illes intende genialmente dar le vision artistic de un combatto. Supra le spirito de comptetion, il ha in illes un senso de beltate. Le luctator de capoeira es un artista e un athleta, un jocator e un poeta.”
Dias Gomes, scriptor brasilian, (1922-1999).

Le poema initial face referentia a un epocha in le qual le Capoeira non esseva respectabile, proque on lo associava al criminalitate. Illo esseva scribite per le poeta modernista Oswald de Andrade, que participava in le Septimana de Arte Moderna, in 1922, que faceva un revolution in le artes in Brasil. Le autor, ci, tenta capturar le maniera colloquial del luctator de Capoeira, le apocopes e elision que vos pote vider in mi version esseva le tentativa de imitar le original. Illo es un poema curte, con intention humoristic, typic del prime phase del Modernismo brasilian. In le secunde citation vos ja pote vider un altere relation con le Capoeira, de admiration e respecto a un lucta que es anque un arte, un patrimonio cultural, e iste es le vision que on ha de illo hodie.

lo que il habeva in le mente del violinista in le qui le morte ha accentuate le pallor quando ille se precipitava con su capillatura nigre & su stradivarius in le grande disastro aeree de heri

do
re
mi
io pensa in béla bartók
io pensa in rita lee
io pensa in le stradivarius
e in le varie empleos
que io habeva
pro arrivar ci
e ora le turbina falle
e ora le cabina se parti in duo
e ora le cosalias tote cade ex le compartimentos
e io va cadente juncte
belle e pallide; mi capillatura nigre
mi violino contra
le pecto
le individuo illac in avante preca
io sol pensa
do

re
mi
io pensa in stravinski
e in le barbas de klaus kinski
e in le naso de karabtchevsky
e in un poema de joseph brodsky
que unquam io legeva
senioras intacte, laxa le cinctura
proque le solo es belle & illo jam es veniente
one
two
three

Angélica Freitas, poetessa brasilian, (1973-).

Le Cultro

Il es ossos. E a vices, le adipe jalne in le ossos;
e a vices, le sanguine rubie in le ungulas.
Il es porcos, o il es le capites del porcos,
on face pender in un croc le capites,
o  le facie de stupide morte del porcos
in le vitro sin brillo del macelleria.
O le blanco, plus blanc imbibite in rosa,
le sanguine in le sonio de intestinos,
sonia le macellero: qui impugna un cultro.
E le blanc avantal que se bania
o que bibe, le sanguine que salta ab le nervos
in un imbracio con ossos, ubi vibra le cultro,
e como brilla le cultro que seca:

il es iste le virtute del aciero in le pugno, que ascende,
o le menacia in le rota vacue que lo cape
in le spatio del macelleria, visibile al oculos,
annuncio de trenchamento. O clava su talia in un petra,
e le unic oculo vacue se concentra, a attender le carne.
Il es secturas in le petra vulnerate in sanguine,
o fissuras, ex ubi le morte lo insidia,
macellero in le sonio rubie, caressante
le talia acute, le surriso subtil del cultro,
que seca. E tunc le cultro es altere cosa:
ni porcos, ni nervos, ni ossos,
ni mesmo le macellero que lo sonia,
ma le parte extensive del bracio que lo vibra,
e parte indelibile de lo que illo mutila,
le talia acute, le surriso subtil del cultro, que seca.

Dirceu Villa, poeta brasilian, (1975-).

frankenstein in eversion

silicone in le cubitos
lipoaspiration in le talon sinistre
chirurgia plastic reparator in le region inguinal
toxina botulinic in le phalange del digito minime
realtiamento in le corio capillute
insertion in le labios major vaginal
cilios false in le region pubic
implantation de capillos pubic in le supercilio
transplantation capillar in le podice
revitalisation de pelle in le aures
rejuvenescimento del tibias
clarification chimic in le entranias

cata cosa in su respective loco
cata cosa foras ab illo

Celso Borges, poeta brasilian, (1959-).

Le Metaphora

In le anno passate
io ha scribite un poema
que comenciava assi:
“io senti le lamina de tu jelosia in mi pecto”
- illo esseva un metaphora, il es clar.
E io non suspectava.
Ora,
quando tu in me ha clavate le cultello de pellar patatas inter le costas,
unic successo logic pro nostre amor;
ora, quando io senti le lamina
e le sanguine tepide propagante se in mi camisa,
io sape, finalmente e tro tarde,
le debile expressivitate del metaphoras.

A causa de isto,
si ancora a te place tro multo io,
demanda que, in le secunde edition,
on alterara le verso a:
“io senti tu jelosia como un lamina in mi pecto”.

José Luis Peixoto, poeta portugese, (1974-).